Charakterystyka wybranych gatunków
Toko szary (Ocyceros griseus)
Gatunek endemiczny, zamieszkujący Ghaty Zachodnie w południowo-zachodnich Indiach, jak również inne wzgórza mieszczące się na tym obszarze. Przebywa głównie w gęstych lasach, w pobliżu plantacji kawy, wśród palm betelowych.
Posiada duży, jasno- lub soczyście żółty (czasem wpadający w pomarańcz) dziób i prawie niewidoczny hełm. Dziób samca może mieć nawet czerwonawe zabarwienie na całej powierzchni, natomiast czubek – żółte. Samica natomiast charakteryzuje się żółtym dziobem z czarnymi obrzeżami na jego dolnej części. Od podstawy dzioba, ponad oczami, aż po kark przebiega białe pasmo brwiowe. W locie mocno trzepocze skrzydłami, czasem szybuje, a przemieszczając się z gałęzi na gałąź – skacze. Skrzydła są mocne, w kolorach brązu i szarości, przy lotkach przechodzą w biel. Upierzenie na grzbiecie jednolicie szare z białymi smugami. Niedojrzałe osobniki są brązowawe i posiadają żółty dziób. Ponadto mają białe lub żółte tęczówki.
Należy do ptaków głośnych, lubiących rozmawiać, a ich odgłosy przypominają krzyk, histeryczne gdakanie i śmiech. Ich specyficzne dźwięki są bardzo dobrze rozpoznawane przez tubylców. Podczas żerowania tworzą małe grupki, w których spożywają figi i inne owoce leśne pośród gęstych koron drzew. Żywi się także małymi kręgowcami. Osobniki żyjące w niewoli chętniej spożywają mięso.
Wymiary:
- Długość ciała: 45 – 58 cm
- Długość ogona: ok. 23 cm
- Rozpiętość skrzydeł: 24 – 40 cm
