Nowofundland

Rasy psów – Nowofundland

Każdy miłośnik psów chciałaby mieć taką opiekunkę do dzieci, choć wydawać by się mogło, że gabaryty nowofundlanda to opakowanie adekwatne do dzikiego i nieprzyjemnego charakteru. Nic bardziej mylnego – psy tej rasy wręcz słyną ze wspaniałego usposobienia i dobroduszności, są też urodzonymi ratownikami i pływakami.

Klasyfikacja FCI.

• Grupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła
• Sekcja 2.2: Molosy typu górskiego
• Nie podlega próbom pracy

Historia rasy.

Posiada wiele cech wspólnych z innymi molosami, np. bernardynem czy mastyfem angielskim, w tym grube i krótkie kończyny, masywną głową z bardzo szerokim pyskiem, gruby karki i mocny kościec. W rzeczywistości wiele bernardynów pochodzi właśnie od nowofundlandów, które zaczęto krzyżować ze sobą w wieku XVIII, kiedy populacja psów z Wielkiej Przełęczy była zagrożona wymarciem. Ponadto, nowofundland posiada cechy psów górskich, takich jak pirenejski pies górski.

Rasa pochodzi z Nowej Fundlandii i Labradoru, podobnie jak labrador retriever i pies wodny św. Jana. Charakterystyczni przedstawiciele molosów z Nowego Świata są, prawdopodobnie, wynikiem krzyżowania portugalskich psów stróżujących przywiezionych w XVI wieku przez portugalskich rybaków. Wiek XVII to czas kolonizacji i nabierania przez rasę odrębnego wyglądu oraz temperamentu.

Pod koniec wieku XIX rybacy i podróżnicy z Anglii i Irlandii przybywali do Nowej Fundlandii, aby opisywać dwie główne grupy psów pracujących: do pierwszej należały psy mocno zbudowane, duże, pokryte długim futrem, w drugiej grupie znalazły się psy średniej wielkości, ale bardzo aktywne i pokryte gładkim futrem stworzonym do pływania. Osobniki cięższe (z pierwszej grupy) nazywano Greater Newfoundlands, mniejsze otrzymały nazwę Lesser Newfoundlands lub psy św. Jana, które przyczyniły się do powstania rasy labrador retriever. Obie rasy pracowały w wodzie przy wyciąganiu rybackich sieci, ale nowofundlandy większe (Greater Newfoundlands) sprawdzały się też przy ciągnięciu wozów i różnego rodzaju sprzętu.

Na przestrzeni ostatnich 200 lat powstało mnóstwo opowieści dotyczących odwagi nowofundlandów ratujących życie ludziom. Jednym z najsławniejszych przedstawicieli rasy był pies imieniem Seaman, który brał udział w ekspedycji Lewisa i Clarka.

Poza poważną pracą czarne nowofundlandy były atrakcją w Magicznym Cyrku van Hare’a z 1862 r., a przez kolejne lata występowały w cyrkach europejskich. Psy te miały swą własną nazwę: Thousand Guinea Dog Napoleon lub Napoleon the Wonder Dog. Van Hare szkolił je na “konie” dla pawianów przebranych za dżokejów. Potrafiły też świetnie skakać z trampoliny i tańczyć w rytm muzyki.

Rasa kwitła do roku 1914, a potem do roku 1939, potem wielkość populacji drastycznie zmalała na skutek działań wojennych. Od roku 1950 liczba nowofundlandów zaczęła wzrastać wprost proporcjonalnie do popularności mimo, iż rozmiar i zamiłowanie do wodnych oraz błotnych kąpieli sprawia, że nie nadaje się dla wszystkich psiarzy.

Wygląd.

Wyróżnia się błoniastymi łapami, wodoodporną sierścią, ale i ciężarem. Psy ważą średnio 60 – 70 kg, suki 45 – 55 kg, co klasyfikuje rasę jako jedną z największych pod względem masy (niektóre osobniki mogą dobijać wagą nawet do ponad 90 – 100 kg).

Sierść składa się z dwóch warstw: włosa okrywowego i podszerstka. Ten pierwszy jest średniej długości, nie formujący loków, ale tworzący czasem delikatne fale. Podszerstek natomiast jest gęsty i miękki, najbardziej obfity staje się zimą. Sierść na głowie, pysku i uszach jest krótka i delikatna. Na przednich i tylnych kończynach tworzy charakterystyczne pióra, ogon porośnięty jest gęstym i długim włosem, który jednak nie tworzy pióropusza. Mimo obfitości włosa, nie zaleca się strzyżenia, ani trymowania.

FCI wymienia 3 rodzaje umaszczenia: czarne, brązowe i biało-czarne:

• Czarne – tradycyjne umaszczenie w obrębie rasy, im głębsza, tym piękniejsza. Czasem spotyka się włos zrudziały słońcem. Na klatce piersiowej, palcach i końcu ogona występują białe akcenty
• Brązowe – odcienie od czekoladowego do złocistego brązu; podobnie jak u czarnej można spotkać się z białymi plamkami na piersi, palcach i czubku ogona
• Biało-czarne – psy wystawowe powinny mieć czarną głowę z białą strzałką oraz kufą, czarny grzbiet (dokładniej siodło), zad i nasadę ogona, reszta ciała biała lub nakrapiana

Ciężkie kości są podstawową przyczyną okazałej masy psa, a muskularne, silne ciało potrafi wywołać duże fale. Ponieważ pojemność płuc jest bardzo duża, nowofundland może pływać na długich dystansach, a gruba tkanka tłuszczowa i nieprzemakalne futro chronią przed wychłodzeniem, dlatego pies potrafi pływać w lodowatej wodzie. Dzięki masywnym, płetwiastym łapom rozwija imponującą prędkość.

Temperament.

Wewnętrzny spokój, posłuszeństwo i siła to cechy wręcz legendarne, jeśli mówimy o nowofundlandach. Poza tym, są bardzo lojalne, dlatego dobrze pracują dla człowieka; nie bez powodu mają również opinię łagodnych olbrzymów, a Kennel Club określa ich charakter jako „słodki”. Może być psim odpowiednikiem Pana Niani, w którego w filmie wcielił się Hulk Hogan – choć duży, jest cierpliwy i wyrozumiały. Trzeba jednak uczyć młodego psiaka obycia z małym człowiekiem, aby w przyszłości nie opierał się o niego, ani go nie przewracał, co przy takich gabarytach trudne nie jest. Dobrze współżyje z innymi zwierzętami, ale jeśli nie będzie przeszkolony, może je niechcący przygniatać lub przewracać.

Kondycja zdrowotna.

U psów tej rasy występuje kilka chorób: dysplazje stawów (zwł. biodrowych i łokciowych) oraz cystynuria (choroba dziedziczna prowadząca do kamicy moczowej). Spotyka się też przypadki genetycznego podzastawkowego zwężenia aorty (SAS), prowadzącego do nagłej śmierci w młodym wieku.

Pies Napoleona. Nowofundland – pies, który uratował Napoleona.

Wszyscy znający historię, zapewne wiedzą, iż Napoleon został zesłany na Elbę. Mało kto zapewne zna pewien wątek z tej historii, gdzie w roli głównej wystąpił właśnie bohater naszej dzisiejszej opowieści.

Napoleon miał podobno do tego stopnia dość wyspy i strażników, że wskoczył do wzburzonego morza. Na jego szczęście, czy nieszczęście, wskoczył za nim nowofundland, który go uratował. Historia nie wspomina jednak nazwy tego bohaterskiego psa.

Szczegółowe dane i wymiary.

Nowofundland.

• Wysokość w kłębie:
  • psy: ok. 71 cm
  • suki: ok. 66 cm
• Masa:
  • psy: 60 – 70 kg (nierzadko psy tej rasy ważą powyżej 90 kg)
  • suki: 45 – 55 kg
• Średnia długość życia: 8 – 10 lat
• Rekordowy nowofundland ważył 120 kg i miał 182 cm długości!

Nowofundland – ciekawostki.

• Istnieją spekulacje, że nowofundlandy pochodzą od przywiezionych w XI wieku dużych czarnych niedźwiedziowatych psów będących pod opieką Wikingów, ale teoria ta ma raczej znamiona pobożnego życzenia, aniżeli faktu historycznego.
• Największy zarejestrowany przedstawiciel rasy waży 120 kg i mierzy 1,82 m długości, dzięki czemu uznaje się go za największego molosa.
• Nowofundlandy charakteryzuje podobnie jak bernardyny niestety nadmierne wydzielanie śliny.
• Rasa została przedstawiona w filmie animowanym produkcji Disney’a pt. „Piotruś Pan”. Pies, a raczej suka imieniem Nana, był ukochanym opiekunem dzieci państwa Darling.

Polecamy.

• Psy domowe
• Rasy psów
• Owczarek podhalański
• Dogue de Bordeaux
• Owczarek kaukaski
• Doberman
• Bernardyn
• Chow chow
• Sznaucer miniaturowy
• Golden retriever
• Labrador
• Husky syberyjski
• Owczarek niemiecki
• Dog niemiecki
• Rottweiler
• Berneński pies pasterski
• Grzywacz chiński
• Bulterier
• Buldog francuski.
• Cavalier king charles spaniel
• Yorkshire Terrier
• Psowate
• Pies dingo
• Likaon
• Cyjon
• Wilk