Malinois – strażnik Białego Domu

Redakcja DinoAnimals.pl31 maja 2016

Malinois – strażnik Białego Domu

Bez wahania można go nazwać psem do zadań specjalnych. W Belgii, Holandii, Niemczech, USA, Kanadzie, Australii i Chinach pracuje głównie jako ochroniarz, wykrywacz niebezpiecznych substancji, policjant, poszukiwacz i ratownik.
Jego charakter sprawia, iż potrafi przystosować się do wielu sytuacji. Może stać się bowiem nie tylko wspaniałym ratownikiem czy policjantem, ale również oddanym i przyjaznym domownikiem lubiącym dzieci i koty. Jak widać, niemal wszystko zależy od zamiarów właściciela malinoisa. My chcemy go Wam przedstawić jako mądrego obrońcę i kochającego psa o wielu talentach.

Klasyfikacja FCI

Wg FCI malinois to odmiana owczarka belgijskiego, który z kolei zaliczany jest do psów pasterskich.

Grupa 1 – Psy pasterskie i zaganiające
Sekcja 1 – Psy pasterskie
Próby pracy wymagane

Pochodzenie

Przyjmuje się, że malinois powstał w belgijskim mieście Mechelen (fr. Malinois). Zaliczany jest do jednej z 4 odmian owczarka belgijskiego. Wszystkie typy zajmowały się pierwotnie pasterstwem. Ich wygląd nie był najważniejszy, najbardziej liczyły się bowiem zdolności. Stworzenie wzorca rasy dla belgijskich psów pasterskich nastręczało w związku z tym wielu problemów.

Trudno bowiem ujednolicić typ, w obrębie którego spotykamy psy kędzierzawe, długowłose, krótkowłose, czarne, z maską oraz bez. Stworzenie kilku typów w obrębie rasy okazało się najlepszym rozwiązaniem.

Dzisiaj wszystkie 4 odmiany: malinois, groenendael, laekenois i tervueren są rasami popularnymi w Belgii, przy czym malinoisa i laekenoisa spotyka się częściej niż groenendaela i tervurena. Mimo to wszystkie wymienione odmiany są świetnymi psami pasterskimi.

Charakterystyka

Wygląd

Budową bardzo przypomina owczarka niemieckiego. Posiada krępe i silne ciało o głębokiej klatce piersiowej. Pysk jest długi i spiczasty, zakończony czarnym nosem. Średniej wielkości oczy mają kształt migdała, a kolor tęczówek nabiera odcieni brązu. Trójkątne uszy dumnie sterczą po bokach czaszki. Gruby u nasady ogon sięga stawu skokowego.

Krótki, podwójny płaszcz jest gruby i prosty. Umaszczenie może być płowo-czerwone lub mahoniowe z czarnymi końcówkami. Na pysku i uszach zawsze występuje czarna maska. Spód ciała wydaje się jaśniejszy od grzbietu. W obrębie szyi włos jest nieco dłuży, tworzy więc delikatną kryzę.

Temperament

Bardzo bystry i posłuszny, ale również zdeterminowany, o silnym instynkcie terytorialnym. Powinien być uspołeczniany, aby nie popaść w nieśmiałość lub nadwrażliwość. Potrzebuje konsekwentnego opiekuna, który będzie miał nad nim naturalną przewagę. Nie znosi jednak surowości, dlatego niemiłego i agresywnego właściciela będzie ignorował.

Dzięki swym umiejętnościom i posłuszeństwu malinois zdobywa karierę w policji. Dla rodziny może natomiast stać się wzorowym stróżem. Mimo twardego charakteru stanie się kochającym psem, o ile trafi w ręce mądrego opiekuna. Dobrze ukształtowany malinois jest wiecznie czujny i bardzo oddany. Wykazuje cierpliwość wobec dzieci, a jego potrzeba przebywania wśród ukochanych ludzi jest bardzo wyraźna, Nie nadaje się zatem do domu, gdzie właścicieli nie ma przez całe dnie. Zaniedbany malinois, nie dostający miłości ani przestrzeni do aktywności fizycznej, może przejawiać zachowania destrukcyjne.

Pojętny i aktywny uczeń

Dzięki bystrości szybko się uczy. Jego codzienność powinna być więc ciągłą stymulacją umysłową i fizyczną. Należy zachować jednak ostrożność, jeśli chcemy wprowadzić do domu nowe, mniejsze od niego zwierzę. Lubi bowiem dominować nad mniejszymi istotami. Innym psom również może udowadniać swoją pozycję. Pod okiem mądrego opiekuna zrozumie, że tego typu zachowania nie są potrzebne. Dobrze wychowany malinois dobrze żyje z kotami i innymi małymi zwierzętami.

Jeśli malinoisa trzeba określić jednym słowem, z pewnością będzie ono brzmiało „wymagający”. Trzeba poświęcić mu sporo uwagi, uczyć odpowiednich zachowań, być konsekwentnym a jednocześnie łagodnym. Codzienne długie spacery i zabawa powinny być nieodłącznym elementem dnia. Ze względu na mocną osobowość malinois nadaje się dla osób doświadczonych w kontakcie z psami o podobnym charakterze. Osoba łagodna lub niedoświadczona nie będzie miała władzy nad zwierzęciem. Nie należy więc sugerować się tylko pięknym wyglądem psa. Ważniejszy od niego jest bowiem charakter, o czym wiedzieli już XIX-wieczni belgijscy pasterze.

Szczegółowe dane / wymiary

Malinois

Wysokość w kłębie: 56-66 cm
- psy: 61–66 cm
- suki: 56–61 cm /
Waga: 20-30 kg
- psy: 25–30 kg
- suki: 20–25 kg /
Długość życia: 10-12 lat

Malinois – ciekawostki

Malinois był pierwszą ustaloną odmianą owczarka belgijskiego. Na początku pozostałe odmiany opisywano jako „belgijskie owczarki krótkowłose, niebędące malinois”.
Malinois nie ma większych problemów ze zdrowiem. Czasem spotyka się u niego alergie skórne, choroby oczu, nadmierną nieśmiałość lub agresywność, dysplazję biodrową lub łokciową.
Malinois dobrze czuje się w mieszkaniu – w pomieszczeniach jest średnio aktywny. Jego przestrzeń życiowa nie powinna być jednak mniejsza, niż średniej wielkości mieszkanie (kawalerka może okazać się zbyt ciasna).
Rasa preferuje chłodniejszy klimat, ale dobrze przystosowuje się do cieplejszej aury. Teoretycznie więc malinois mógłby mieszkać na zewnątrz, ale woli na co dzień przebywać z ludźmi.
Malinois dobrze sprawdza się przy wykrywaniu zapachów (np. materiałów wybuchowych).
Amerykański Secret Service wykorzystuje malinoisy do ochrony terenu Białego Domu.