Oprócz wielu znanych ogromnych zauropodów takich jak Patagotitan, Puertasaurus i Argentinosaurus, na całym Świecie odnaleziono wiele innych ogromnych kości, które głównie ze względu na ubogi materiał kopalny nie zostały nigdy zaklasyfikowane do żadnego konkretnego (nazwanego gatunku). Są poszlaki aby twierdzić, że w Afryce również nie brakowało gigantycznych przedstawicieli Titanosauria, a jednym z nich może być zauropod z Kenii.

Kiedy analizowałem afrykańskie Titanosauria i dodawałem do swojej bazy zauważyłem, że w dysertacji z 2016 Eric Gorscak dosyć szczegółowo opisuje nienazwanego przedstawiciela Saltasauridae z Kenii. Szkielet jest dosyć niekompletny (numer katalogowy KNM-WT 65086) i zawiera kręgi, kości kończyn i inne fragmenty. Był to prawdopodobnie średnich rozmiarów zauropod. Co ciekawe jednak Gorscak opisuje również inne pojedyncze kręgi ogonowe z tego samego regionu. Cały kenijski materiał pochodzi z Lapurr Sandstone (‘Turkana Grits’) z północno-zachodniej części kraju. Moją uwagę przykuł środkowy kręg ogonowy o numerze katalogowym KNM-WT 65055. W tabeli podano, że miał aż 38 cm długości. Niestety w przeciwieństwie do wszystkich innych tam wymienionych środkowych kręgów ogonowych (middle caudals) ten nie ma podanej długości bez przedniego kłykcia (anterior condyle ball). Jest opisany wraz z innymi kręgami jako należący do Titanosauria o morfotypie „tall”. Niestety autor wspomina, że kręgi z tej grupy nie są diagnostyczne więc trudno porównać je do konkretnego gatunku Titanosauria. Warto jednak zwrócić uwagę, że 38 cm sprawia, że jest to najprawdopodobniej najdłuższy znany kręg ogonowy dinozaura w ogóle. Pierwszy kręg ogonowy Patagotitan ma 36 cm długości, ale środkowe największe 30-32 cm (tutaj również prawdopodobnie mierzone z przednim kłykciem). Jak duży zatem mógł być kenijski zauropod?. Oczywiście jeden kręg ogonowy nie musi w żadnym wypadku świadczyć o tym, że całe zwierzę było ogromne a nie miało np. tylko długi ogon lub długie kilka kręgów. Niestety w publikacji Gorscak’a nie ma zdjęcia owego kręgu, aczkolwiek są innych, środkowych zaliczonych do tego samego morfotypu. Aby nie zawyżyć znacznie szacunków, porównałem rozmiary kręgu do innego zauropoda cechującego się bardzo wydłużonym ogonem a mianowicie Alamosaurus sanjuanensis. Osobnik o numerze katalogowym USNM 15660 opisany w 1946 roku (Gilmore, 1946) ma zachowanych 30 kręgów ogonowych. Najdłuższe z średniej części ogona mierzą ponad 25 cm długości. Teoretycznie używając proporcji podanych (długość i szerokość) w pracy z 2016 roku kenijski kręg anatomicznie najbardziej odpowiadał by 16 kręgowi Alamosaurus, który jest jednocześnie jednym z najdłuższych w środkowej części ogona. Skalowanie bezpośrednie dało wynik 33.5 m długości i masę 76 ton dla kenijskiego zauropoda. Szacunki te są obarczone jednak oczywiście ogromnym błędem ponieważ opierają się na bardzo fragmentarycznym materiale kopalnym. Nie mniej jednak kręg prawdopodobnie należał do ogromnego tytanozaura.

Kręgi ogonowe z Kenii. W trzecim rzędzie od góry znajduje się kręg przypisywany do tego samego morfotypu co ten największy o długości 38 cm.

 

Bibliografia:

Gorscak (2016). Descriptive and Comparative Morphology of African Titanosaurian Sauropods: New Information on the Evolution of Cretaceous African Continental Faunas

Gilmore, Charles W. (1946). Reptilian fauna of the North Horn Formation of central Utah (Vol. 210). Washington, D.C.: US Government Printing Office. pp. 29–53.

Carballido, J.L.; Pol, D.; Otero, A.; Cerda, I.A.; Salgado, L.; Garrido, A.C.; Ramezani, J.; Cúneo, N.R.; Krause, J.M. (2017). „A new giant titanosaur sheds light on body mass evolution among sauropod dinosaurs”

 

Podobne artykuły