-
Twarde dowody na miękkie skorupy skamieniałych jaj
-
Prehistoryczna Mona Lisa – Borealopelta markmitchelli
Od czasu do czasu w paleontologii dinozaurów pojawia się skamielina, która dosłownie zadziwia i pobudza emocjonalnie naukowców jak i persony dla których są one pasją swoją jakością zachowania (w przeszłości były to na przykład tzw. „mumie” dinozaurów kaczodziobych czy upierzonych dinozaurów z Chin). W 2017 roku do takich kolekcji dodano fantastyczną skamieniałość tym razem z kanadyjskiej prowincji Alberta, ale nie ze słynnych miejsc wzdłuż rzeki Red Deer, ale z Millenium Quarry (północ od Fort McMurray w północno-wschodniej części prowincji).
Czytaj więcej » -
Drapieżnictwo na wykluwających się zauropodach z rodziny tytanozaurów przez węża z późnej kredy Indii
Świat dinozaurów był bardzo zróżnicowany, a relacje pokarmowe między tymi dominującymi kręgowcami lądowymi były nieco złożone i czasami zaskakujące. Nie zmienia to jednak faktu, że żaby, jaszczurki, węże i ssaki często padały ofiarą drapieżnych dinozaurów, które niewątpliwie w wielu przypadkach specjalizowały się w polowaniu na ten rodzaj zdobyczy. W dzisiejszej odsłonie artykułu pragnę wam przedstawić przykład, iż małe dinozaury, a zwłaszcza młode niektórych ich gatunków ‘’cieszyły się uznaniem’’ łowieckim wśród ssaków drapieżnych i węży.
Czytaj więcej » -
Mary Anning
W XIX wieku niewiele kobiet stało się tak sławnych w świecie naukowym, jak brytyjska kolekcjonerka skamieniałości i amatorska paleontolog Mary Anning. O jej znaczeniu świadczy również fakt, że w 2010 roku – 163 lata po jej śmierci komisja Brytyjskiego Towarzystwa Królewskiego umieściła ją na prestiżowej liście dziesiątki kobiet, które wywarły największy wpływ na historię nauki. Współcześnie postać Mary Anning jest bohaterką spektakli (Warszawski Teatr Baj – premiera zaplanowana jest na koniec maja tego roku) i filmów (‘’Ammonite’’ – premiera w Polsce miała miejsce 12.03.2021 roku), otwierane są wystawy sygnowane jej nazwiskiem czy nawet nazywane ulice.
Czytaj więcej » -
Oko teropoda
Wiele aspektów stylu życia zwierzęcia związanych jest z okresem aktywności dobowej. Istnieją dwa główne wzorce aktywności: w ciągu dnia, kiedy zwierzę jest aktywne w ciągu dnia oraz w nocy, kiedy zwierzyna jest ekspansywna po zachodzie słońca w warunkach słabego oświetlenia. Niektóre zwierzęta mogą być żywotne głównie o świcie lub o zmierzchu, a jeszcze inne o każdej porze dnia (Hall, 2008). Wizualny system nieptasich teropodów jest przedmiotem stosunkowo niewielkiej ilości dyskusji, opartej głównie na ekstrapolacjach współczesnych zwierząt (Stevens, 2006). Najpopularniejszym założeniem stało się widzenie obuoczne u Tyrannosaurus rex (Stevens, 2006), jednak nakładające się pola widzenia w obu oczach niekoniecznie implikują stereopsję (Chure, 1998). Ogólna zasada obserwowana u współczesnych przedstawicieli teropodów – ptaków (Aves) jest taki, że model aktywności, którego używają znajduje odzwierciedlenie w budowie oka – patki nocne mają większą średnicę rogówki w stosunku do osiowej długości oka (prawdopodobnie jako adaptacja do zwiększenia wrażliwości wzrokowej na światło), natomiast ptaki dzienne mają większą osiową długość oka w stosunku do średnicy rogówki, a jej kształt koreluje z ostrością wzroku (Hall, 2008). Podobna zależność zaproponowano dla teropodów innych niż ptasie (Takanobu, 2011).
Czytaj więcej » -
Dziesięć największych osiągnięć paleontologii związanych z dinozaurami ostatniej dekady
Chociaż dinozaury wymarły 66 mln lat temu wciąż odkrywamy ich sekrety. Paleontolodzy nieustannie odkrywają i opisują dziesiątki gatunków ujawniając nam sekrety tych prehistorycznych stworzeń. W pierwszym artykule tego roku chciałbym przedstawić wam dziesięć (w mojej opinii) największych osiągnięć paleontologii związanej z dinozaurami na przestrzeni ostatniej dekady, które zaskoczyły i zafascynowały entuzjastów dinozaurów. Continue Reading
Czytaj więcej » -
W poszukiwaniu gigantycznych pliozaurów i ichtiozaurów wielkości największych współczesnych wielorybów
Wielkość mezozoicznych gadów morskich jest niezaprzeczalnie dużą częścią ich uroku i popularności, jednak jeżeli chcemy mieć świadomość jak duże naprawdę osiągały rozmiary niektóre z tych zwierząt i mówiąc ‘’naprawdę’’ mam na myśli szacunki wielkości preferowane przez współczesnych naukowców na podstawie najnowszych danych. Sprecyzowania dla gadów morskich w przekazach medialnych i internecie są pełne różnych wytycznych wielkości dla różnych grup, z których niektóre są zgodne ze współczesną nauką, niektóre były zgodne ze starą nauką, a wiele z nich nigdy nie było dokładnych już na początku, więc nie zawsze łatwo jest stwierdzić, która jest która.
Niedawno z racji swojej pasji chciałem sam dla siebie podjąć próby ustalenia wiarygodnych szacunków wielkości wielu kładów gadów morskich i stwierdziłem, iż jest to bardziej angażujące niż się spodziewałem szczególnie w przypadku pliozaurów i ichtiozaurów. Niekoniecznie dla tego, że trudno jest znaleźć artykuł bądź artykuły przedstawiające dane dotyczące całkowitej długości lub masy, ale ponieważ pomieszane taksonomie, deficyt kompletnych szkieletów i niejasne komentarze w literaturze technicznej komplikują wysiłki w celu odzyskania i zrozumienia maksymalnych szacunków. Pomyślałem więc, że może być interesującym stworzenie publikacji w którym podzielę się z wami niektórymi z ‘’moich odkryć’’, skupiając się szczególnie na tych dwóch wyżej wymienionych grupach – pliozaurach oraz ichtiozaurach, ponieważ uważam, że ich górny zakres rozmiarów jest najbardziej wymagający wyjaśnienia.
Zanim zaczniemy warto sobie przypomnieć jak szacowanie wielkości bardzo dużych wymarłych osobników jest obarczone wyzwaniami, a liczby i statystyki, które rzucamy, często opierają się na stosunkowo niewielkiej ilości danych. Szczątki szczególnie dużych egzemplarzy są nie tylko rzadkie, ale bardzo często są stosunkowo skąpe, a nasza zdolność do niezawodnego skalowania ich z mniejszymi zwierzętami jest często bardziej ograniczona niż byśmy chcieli. Jak często jest to konieczne istnieje potrzeba rozróżnienia między szacunkami wielkości, które są ogólnie wiarygodne opierając się na stosunkowo kompletnych dużych szkieletach, a tymi, które są tylko orientacyjne, ponieważ są skatalogowane z fragmentarycznych szczątków. ‘’Ryzykując zepsucie’’ szczegółów poniższego artykułu nie mogę wam udzielić jednoznacznej jasnej odpowiedzi na pytanie ‘’ Jaki jest największy pliozaur’’ lub ‘’ Jaki jest największy ichtiozaur’’, ponieważ słupki błędu oszacowania rozmiaru dla większości bardzo dużych okazów są zbyt szerokie, aby przedstawić wam dokładną ocenę.
*Aby niektórzy z was niezbyt zaznajomieni lub dopiero odkrywający ‘’prehistoryczny świat gadów morskich’’ nie czuli się zdezorientowani czytając dalszą cześć artykułu zaznaczam, iż czasem naprzemiennie używam terminu Pliozaury w stosunku do rodzaju Kronosaurus i Pliosaurus z tego względu, iż nalezą one do rodziny Pliosauridae.
Czytaj więcej » -
Odkrycie pierwszych skamieniałości zarodków tyranozaura (bądź dopiero co wyklutych)
Po raz pierwszy zbadano dwie skamieniałości bardzo małych i młodych osobników Tyrannosauroidae znalezionych odpowiednio w 1983 roku w Montanie oraz w 2017 roku w Albercie. Biorąc pod uwagę ich rozmiary jak i stan rozwoju ontogenetycznego wydaje się możliwym, że te skamieniałości mogą należeć do pierwszych znanych stadiów embrionalnych lub bardzo małych dopiero co wyklutych osobników konkretniej niezidentyfikowanych tyranozaurów. Continue Reading
Czytaj więcej » -
Licytacja „Stana” porażka dla nauki czyli moje personalne przemyślenia na temat sprzedaży.
Wątek komercjalizacji we wszystkich dziedzinach spotyka się u mnie z niechęcią tym bardziej jeżeli dotyczy dziedziny jaką jest paleontologia, muszę jednak zrobić wyjątek i odnieść się do tematu związanego z niesamowitym wynikiem aukcji jednego z najsłynniejszych szkieletów gatunku Tyrannosaurus rex zwanego ‘’Stan’’. Ten dorosły osobnik popularnego teropoda został odkryty w Dakocie Południowej w 1987 roku kolekcjonera amatora Stana Sacrisona , od którego pochodzi przydomek szkieletu. Materiał skalny został następnie wykopany przez zespól pod przewodnictwem Petera Larsona, który był również jednym z odkrywców jeszcze bardziej znanego indywidualnego egzemplarzu o przydomku ‘’Sue’’. Larson wraz z ekipą z Black Hills Institute of Geological Research od trzech dekad sprzedaje repliki szkieletu BHI 3033 do muzeów jak i na prywatne imprezy, ale teraz sam oryginalny szkielet został wystawiony na aukcję, osobiście nie znam tła tej licytacji ani nie bardzo mnie ona jakoś szczegółowo interesowała, wszakże można się na jej temat dowiedzieć więcej za pośrednictwem internetu, więc ograniczę się tylko do skomentowania wyniku aukcji na paleontologię.
Czytaj więcej » -
Największy znany (obecnie) ślad teropoda
Jednym z najbardziej znanych śladów dinozaura jest odkryty przez geologa Chalesa Pillomera w 1983 roku a formalnie opisany przez Martina Lockleya i Adriana Hunta w 1994 roku – Tyrannosauripus pillmorei. Ten ślad kopalny z północnego Nowego Meksyku ma 86 cm długości, datowany jest na 66 mln lat i najprawdopodobniej należał do dużego drapieżnika z nadrodziny Tyrannosauroidea. Wielkość ‘’twórcy’’ odcisku w 2016 roku oszacowano na 11,4 metra długości i masę w przedziale 5806 – 6894 kilogramów. Wspomniany wcześniej ichnotakson Tyrannosauripus pillmorei nie jest jednak największym tropem teropoda, gdyż konkuruje on z śladem o długości 90 cm z Maroka odkrytym w górnojurajskich warstwach gór Atlasu Wysokiego (seria śladów rozciąga się na obszarze liczącym około 2000 kilometrów) a zwłaszcza z ichnotaksonem o długości 115 cm niedawno odkrytym w Boliwii, i to właśnie z nim chciałbym was zapoznać nieco lepiej w tej odsłonie publikacji.
Czytaj więcej »
Kategorie
Najnowsze artykuły
-
‘’Cudzych chwalimy swego nie znamy sami nie wiemy co posiadamy’’
-
”Intelektualiści” ?
-
‘’Hospodar wyspy Hateg’’
-
Cesarz, król i królowa
-
Zauropod z infekcją dróg oddechowych
-
Zarodek wewnątrz skamieniałego jaja ujawnia związek między współczesnymi ptakami a dinozaurami
-
Czy Tyrannosaurus rex mógł być gatunkiem inwazyjnym?
Komentarze
-
Krzysztof S says: Nie mam w zamyśle Rafale kontaktowania się w kwestii przeprowadzenia wywiadu z jakimkolwiek światowe...
-
Rafał N. says: Cóż za niesamowity talent prezentuje swoimi pracami pan Marcin, patrząc na niektóre prace aż nie chc...
-
Rafał says: Świetnie, że taki wywiad się pojawił! Brawa za świetne prace Marcina i dla ciebie Krzysztof, że przy...
-
A says: Według mnie, Jeśli mówimy o rozmiarach, to trzeba by było raczej obliczyć "objętość" takiego dinozau...
-
Kacper says: Fajny artykuł. Nie wiedziałem, że raptory miały skrzydła. :)...
-
DINOFAN 092 says: dokładnie nie wiem, ale może być blisko tego...
