Tytanozaur Volgatitan simbirskiensis – naukowcy opisali nowego zauropoda.

Paleontolodzy z Rosji opisali nowego dinozaura, Volgatitana. Siedem kręgów, które pozostawały w ziemi przez około 130 milionów lat, znaleziono na brzegach rzeki Wołgi, pięć kilometrów od Uljanowska. Badania zostały opublikowane w najnowszym wydaniu Biological Communications

Volgatitan należy do grupy zauropodów – gigantycznych dinozaurów roślinożernych z długą szyją i długim ogonem, które żyły na Ziemi około od około 200 do 66 milionów lat temu. Ważący być może około 17 ton zauropod z brzegów Wołgi nie był jednak największy wśród swoich krewnych (największe zauropody osiągały masę 70 ton). Naukowcy opisali go na podstawie 7 kręgów ogonowych. Kości należały do ​​dorosłego dinozaura.

Pozostałości dinozaura odkryto w pobliżu wsi Slantsevy Rudnik. W 1982 roku Vladimir Efimov odkrył trzy duże kręgi, które spadły z wysokiego klifu. Później, w latach 1984-1987, odpadły trzy guzki z wapienia, które zawierały pozostałe kręgi. W swoich pracach szef Undorovskiego Muzeum Paleontologicznego nazwał niezwykłe znaleziska „gigantycznymi kręgami o nieznanej taksonomicznej przynależności”.

„Na początku lat 90. XX wieku Vladimir Efimov pokazał zdjęcia kości Levowi Nesovowi, znanemu paleontologowi z Leningradu” – wspomina Alexander Averianov. Lew Nesov uważał, że kręgi należą do zauropoda. W 1997 r. Vladimir Efimov opublikował wstępną notatkę o tym znalezisku w Paleontological Journal.

Dinozaur otrzymał naukową nazwę – Volgatitan simbirskiensis. Pochodzi od Wołgi i miasta Simbirsk (obecnie Uljanowsk). Tytani to starożytni greccy bogowie, znani z dużych rozmiarów. Dlatego, zgodnie z tradycją paleontologiczną, słowo to jest używane w wielu naukowych nazwach zauropodów z grupy tytanozaurów. Jest to również część nazwy grupy.

Do dzisiaj, wraz z Volgatitanem z Rosji, 12 ważnych taksonów dinozaurów zostało już opisanych. Są wśród nich tylko trzy zauropody: Tengrisaurus starkovi, Sibirotitan astrosacralis i Volgatitan simbirskiensis.

„Wcześniej sądzono, że ewolucja tytanozaurów miała miejsce głównie w Ameryce Południowej, a niektóre taksony przeniosły się do Ameryki Północnej, Europy i Azji tylko w późnej kredzie” – wyjaśnił profesor Uniwersytetu w Sankt Petersburgu. W Azji dominowali przedstawiciele szerszej grupy tytanozaurów. Jednakże niedawny opis tengrizaura z wczesnej kredy regionu trans-bajkalskiego i odkrycie Volgatitana wskazują, że tytanozaury we wczesnej kredzie były rozpowszechnione znacznie szerzej. Być może ważne etapy ich ewolucji miały miejsce w Europie Wschodniej i Azji.”