Z gołębiami jest jak z pogodą, gdy jest gorąco narzekamy, że jest nie do zniesienia, gdy z kolei nadchodzi zima, wyczekujemy z utęsknieniem lata.

Do gołębi tak bardzo się przyzwyczailiśmy, że nie dostrzegamy już pozytywów ich istnienia, a przecież tak miło jest odpoczywając w centrum miasta, popatrzeć na chodzące gołębie, które wydają swoje równie miłe gardłowe pomruki. Starsze osoby mają zajęcie i nie czują się samotne, gdyż mogą dokarmiać ptactwo. Gdyby nie gołębie w zamian ich rozmnożyły by się inne zwierzęta. Np wielkie mewy, które wcale nie są tak milutkie, albo w zamian gołębi, prym zaczęłyby wieść szczury.

Wszystko jest możliwe, ale te ptaki nie tylko mają pozytywy wizualne, estetyczne, ale również przydają się jak żadne inne ptaki do zadań typowo praktycznych.

 

Przenoszenie ważnych informacji na polach bitew, za co dostały medale, honory wojskowe, to typowy atut gołębia, który powinien wpływać na respekt do tego zwierzęcia. Jednak należy zaznaczyć, że tyczy się to gołębi pocztowych, te zwykłe poruszające się pośród ludzi to gatunki miejskie pozbawione umiejętności nawigowania i słabo radzące sobie z zanoszeniem informacjiJuż w starożytnej Persji oraz Grecji gołębie dostarczały ludziom informacje. Były one szybszymi posłannikami niż piechurzy i jeźdźcy. Gołębie roznosiły m.in. wiadomości o koronacji i uroczystościach na dworach władców; informacje o wynikach igrzysk olimpijskich

 

Bardzo ciekawą jednak wiedzą jest fakt w jaki sposób gołębie orientują się w powietrzu i w jaki sposób wywiezione od domu o 2 tys km znajdują bezbłędnie drogę powrotną. Aby móc znaleźć drogę do domu z nieznanego miejsca ptaki muszą mieć ” mapę ” i ” kompas ” w mózgu. Mapa mówi im gdzie są, a kompas – w jakim kierunku mają lecieć, nawet gdy zostają wypuszczone, nie mając żadnego punktu odniesienia względem swojego gołębnika.

Naukowcy dołożyli ogromnych starań, aby potwierdzić, że podczas podróży gołębie posługują się nie tylko pamięcią. W jednym z eksperymentów ptaki były transportowane w opieczętowanych kontenerach, wypełnionych oczyszczonym powietrzem, zamontowanych na obrotowo-przechylnej podstawie pomiędzy cewkami, które zmieniały pole magnetyczne, i wystawione na działanie głośnych dźwięków i błysków światła, aby, w przeciwieństwie do osoby z zawiązanymi oczami na tylnej kanapie taksówki, która mogłaby zapamiętać zakręty podczas jazdy, nie miały żadnych wskazówek z zewnątrz. Pomimo tego udało im się trafić do domu, dając dowód istnienia wrodzonej zdolności nawigowania.

Naukowcy nie są pewni jakie mechanizmy wykorzystują gołębie do nawigowania, ale wszystko wskazuje na to, że wszystkich swoich zmysłów po trochu. Są to ;

• Wzrok – wykorzystanie pozycji słońca do określenia pozycji, oraz w nocy do określania obrotu gwiazd na niebie.

• Węch – bardzo ważny dla gołębi zmysł, potrafią one wyczuwać zapachy, które uwzględniają w swoim locie

• Detektor pola magnetycznego – wykorzystują one pole magnetyczne, i nawigują się jak za pomocą kompasu

• Czujnik światła spolaryzowanego

• Echolokacje

• Infradźwięki

To wszystko kwalifikuje tego niepozornego ptaka do rangi eksperta nawigowania w przestworzach i niewątpliwie budzi podziw. Aby zobaczyć prezentacje w formie filmu, kliknij tutaj: 

 

Podobne artykuły