DomowePsySsakiZwierzęta

Tosa, Tosa inu – zakazany pies

Rasy psów – Tosa inu

Mastyf japoński, bo tak inaczej można określić tosa inu, to pies o bardzo masywnej sylwetce, mądrym spojrzeniu i walecznym usposobieniu. Z powodu tej ostatniej cechy jest on uznawany za rasę niebezpieczną do tego stopnia, że w wielu krajach prawo zakazuje jego posiadania. Jaka jest jednak prawda o japońskich psach bojowych – jednych z najrzadszych na świecie?

Klasyfikacja FCI

  • Grupa 2: Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła
  • Sekcja 2.1: Molosy typu mastyfa
  • Nie podlega próbom pracy
  • Inne nazwy tosa to: tosa-inu, tosa-ken, tosa-tōken, pies z Tosa, bojowy pies z Tosa, mastyf japoński.
Tosa inu.

Historia i pochodzenie rasy

Rasę wyhodowano kilkaset lat temu w Japonii – kraju posiadającym długą historię walk psów. Pierwsze wzmianki o tym sporcie pochodzą bowiem z wieku XIV, dzisiejszy tosa powstał jednak między rokiem 1868 a 1912 poprzez skrzyżowanie japońskiej rasy shikoku-inu z prefektury Kochi (wcześniej zwanej Tosa) z zachodnimi rasami, takimi jak niemiecki dog, mastif angielski, buldog angielski, bernardyn i bullterier. Celem takich krzyżówek było stworzenie psa mocnego, z silnym instynktem walki.

Tosa określane były mianem zapaśników sumo w psim świecie. W kraju pochodzenia rasa uważana jest za skarb narodowy i mimo iż walki psów zostały zakazane w Europie, Ameryce Północnej i Japonii, w podziemiu interes ten kwitnie, głównie w odludnych regionach wiejskich Japonii. Tosa hodowane do walk są lżejsze i mniejsze od typu zachodniego.

Do dzisiaj mastyf japoński przoduje w krajowych psich walkach. Mimo że oficjalnie sport ten został zdelegalizowany, panuje ciche przyzwolenie na nielegalne rozgrywki. Choć tosa jest rasą bardzo szanowaną i pożądana w Japonii, nawet tam jest ona rzadka, dopiero od niedawna można ją znaleźć w USA, a w wielu innych krajach hodowanie i posiadanie jej jest zakazane, uznaje się ją bowiem za niebezpieczną.

Tosa inu.

Charakterystyka

Wygląd

Japoński tosa jest mniejszy o połowę od osobników zachodnich. Osobniki z Japonii ważą 36-61 kg, odpowiedniki zachodnie osiągają 60-100 kg masy.

Sierść jest krótka i gładka, w odcieniach rudości, ale może być również pręgowana, płowa, żółta, morelowa lub czarna z podpalaniem. Czasem zdarza się futro matowo czarne, ale jest to raczej rzadka odmiana. Ponieważ włos jest krótki, nie potrzebuje zbyt intensywnej pielęgnacji.

Sylwetka jest masywna i dostojna, rozpoczyna się dużą, szeroką głową wyposażoną w mocne szczęki i małe, ciemnobrązowe oczy. Wysoko na głowie dostrzeżemy małe i cienkie uszy przylegające do policzków. Szyja jest muskularna, z przodu widoczne jest podgardle. Ciało zakończone jest grubym u nasady ogonem, który zwęża się ku czubkowi. W spoczynku sięga stawu skokowego. Łapy pokryte zostały grubymi poduszkami oraz ciemnymi pazurami.

Tosa inu.

Temperament

Tosa jest psem wiernym, lojalnym, reagującym często na jeden ton i barwę głosu, zwracającym szczególną uwagę na polecania. Nie należy do ras głośnych, został bowiem wyhodowany do japońskiego stylu walki charakteryzującego się cichym przebiegiem. Wykazuje naturalną potrzebę ochrony, jest odważny, nieustraszony. Ze względu na bardzo silną osobowość potrzebuje właściciela charyzmatycznego, umiejącego pokazać „kto tu rządzi” bez agresji i gniewu. Bardzo istotnym elementem wychowywania tosa jest uspołecznianie od wczesnych lat

Brak odpowiedniego szkolenia skutkuje agresywnym zachowaniem, będącym przyczyną ataków na ludzi. Pies nie może czuć się liderem w ludzkim stadzie, nie może również zostać pozbawiony codziennej aktywności fizycznej i umysłowej. Wymaga też bardzo intensywnych szkoleń z zakresu posłuszeństwa. Należy uczyć go chodzenia na smyczy przy nodze i wchodzenia do pomieszczenia po właścicielu.

Tosa inu.

Tosa, choć posiada opinię niebezpiecznego, potrafi być psem dobrze żyjącym z innymi zwierzętami, a nawet dziećmi pod warunkiem, że został odpowiednio wychowany. Właściwie ukształtowany tosa będzie wspaniałym, kochającym obrońcą i stróżem rodziny.

Wbrew stereotypowi ma bardzo stabilny temperament, wymagający jednak oszlifowania. Niski ton szczekania i duże rozmiary wystarczą, aby odpędzić potencjalnego intruza. Nie każdego jednak będzie traktował jak wroga. Jeśli przyjaciele rodziny zostaną z nim zapoznani, pies szybko ich zaakceptuje.

Kiedy żyjesz z tosa, stajesz się jego stadem, w którym człowiek ma być osobnikiem alfa. Pies musi wiedzieć, że nie jest ważniejszy od właściciela – to podstawa, która determinuje jego odpowiednie ułożenie i stosunek do innych ludzi.

Ważne jest również, aby rasa ta nie miała zbyt wielu okazji do konfrontacji z obcymi psami – w takiej sytuacji tosa może stać się agresywny, ponieważ uruchamia się w nim instynkt walki, a jeśli doszłoby do niej, z pewnością wygrałby ją… Jak wiele innych ras bojowych również mastyf japoński posiada wysoki próg bólu, co świadczy o jego pochodzeniu i przeznaczeniu.

Tosa inu.

Szczegółowe dane i wymiary

Tosa inu

  • Wysokość w kłębie: średnio 55-60 cm
  • Waga: 37,5-90 kg
    • osobniki z USA są cięższe:
      • psy ważą 54-77 kg
      • suki 40-60 kg
    • Tosa japońskie ważą natomiast 30-40 kg
  • Długość życia: 10-12 lat
Tosa inu.

Tosa – ciekawostki

  • Posiadanie i hodowanie tosa inu jest zakazane w 13 krajach świata.
  • Australijska Służba Celna zakazuje importu rasy.
  • Niektóre firmy ubezpieczeniowe w Wielkiej Brytanii nie ubezpieczają domów, w których mieszka rasa psa uznana za niebezpieczną, w tym tosa.
  • Tosa jest jedną z 11 ras psów zakazanych w 2007 r. przez Radę Miasta Dublina.
  • W obrębie rasy stosunkowo często dochodzi do skrętu żołądka.
Tosa inu.

Polecamy.


Baza Dinozaurów

16 komentarzy

  1. Przekłamany, artykuł. Oby nie trafił na niego ktoś, kto na jego podstawie będzie budował swoją opinię o Tosach…

    1. Ech niektórzy już zaczynają sapać i się napinać… że same bzdury… Przecież większość artykułów jest publikowana w oparciu o aktualne źródła nie tylko literackie ale również np. różne konsultacje. Przecież każda rasa psów ma typowy dla sb. wzorzec w tym behawioralny, który tą rasę charakteryzuje. Wiedza na temat zachowań danej rasy nie wzięła się z kosmosu tylko na bazie obserwacji i doświadczeń odbywających sie przez wiele stuleci. No ale do niektórych i tak to nie dotrze i będą pisać bzdety jako internetowi „znawcy”….

      1. Dziękujemy Achyt,

        Takie komentarze są wprawdzie nieliczne, ale od czasu do czasu się pojawiają. Nie mamy nic przeciw, o ile zawierają jakiekolwiek merytoryczne przesłanki, które umożliwiają nam skorygowania artykułu w oparciu o sensowną wiedzę i źródła.

        Często wychodzi, że autor w ogóle nie przeczytał artykułu, albo zrobił to tak nieuważnie, iż to o czym pisze nie ma w ogóle odzwierciedlenia w artykule – przykład takiego komentarza i naszej odpowiedzi można przeczytać pod artykułem mastif hiszpański.

        Artykuły, tak jak słusznie zauważyłeś, powstają w oparciu o wzorce behawioralne danej rasy, o wzorce federacji i związków kynologicznych (FCI, AKC, itp.) Wielu właścicieli psów to jednak nie przekonuje, bo ich pies zachowuje się odmiennie lub jest większy albo mniejszy, więc artykuł wg nich jest nieprawdziwy, śmieciowy, idiotyczny, itd.

  2. problem z tosą jest taki że bywa inteligentniejszy od posiadacza. wtedy problemy są. ale bywa tak i z innymi rasami i ich posiadaczami. jednak tosa przy swoich potencjalnych możliwościach zachowuje się zwykle jak baranek,stabilny, spokojny, ciepły, niekiedy za dużo myśli, u swojego obserwowałem zdolność do oceny SPODZIEWANYCH skutków takiego , a nie innego sposobu postępowania , i wybór odpowiadającego mu trybu . przewspaniała OSOBA!

    1. Dwie siostry w wieku 9 i 10 lat zostały mocno pogryzione 1.10.2017 przez psa rasy Tosa Inu w Miedzianej Górze koło Kielc. Zwierzę zaatakowało dziewczynki, ponieważ trzymały kota.
      Pies najprawdopodobniej zainteresował się kotem, którego jedna z sióstr trzymała na ręce. Chcąc się do niego dostać, pies pogryzł 10-letnią dziewczynkę w brzuch, plecy i rękę, a 9- latkę m.in. w szyję.

  3. Pies Tosa, który pogryzł dwie dziewczynki chciał je wprost pozagryzac. Jednej dorwał się do aorty szyjnej a drugiej do udowej. Dziewczynki cudem przeżyły kilkugodzinne operacje…. A tak dla sprostowania one nie trzymały kota, tylko biegały po podwórku. W momencie ataku nawet wlaściciele psa nie mogli sobie z nim poradzic… I to byl mlody pies. Czy ktos ma jeszcze jakies wątpliwości czy ta rasa powinna byc zakazana?

    1. Jasne, że powinny być zakazane. Jest lista psów niebezpiecznych i nie jest to wymysł urzędników, tylko te rasy są po prostu niebezpieczne. Głosy, że to wszystko zależy od właściciela i wychowania są nieprawdziwe. Są po prostu rasy agresywne i Tosa do nich należy i nic tego nie zmieni.

      1. Ja mam tosę juz 10 lat, psa nadzwyczaj inteligentnego, posłusznego, kochającego.Nie znosi obcych kotów i psów gdy jest u siebie na posesji, jednak na spacerze przejdzie obok psa nie zwracając na niego żadnej uwagi. Zachowanie nie tylko tosy ale i każdego innego psa w dużej mierze zalezy od genetycznego uwarunkowania i wychowania opiekunów. Tosa inu nie zaskakuje, ona najpierw uprzedza.

  4. Tosa to jedna z najwspanialszych ras psów . Fantastyczne charakter nie mówiąc już o urodzie tego psa .
    Niestety życie tych psów jest zbyt krótkie dla jego właściciela . Pies o niesamowitej sile a zarazem czułości wobec właściciela i dzieci .

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button