Hełmogłowik czarny (Antilophia galeata)
Występowanie
Spotykany w ekoregionie Cerrado i równinie Pantanal, znajdującymi się w Ameryce Południowej, a dokładniej w Brazylii. Występuje również na terenie północno – wschodniego Paragwaju i Boliwii. W przeciwieństwie do większości gorzyków hełmogłowik czarny nie zamieszkuje wilgotnych lasów pierwotnych, takich jak Amazonia. Na swe siedliska wybiera raczej różne typy lasów pół suchych i suchych (lasy galeriowe), ważny jednak jest dla niego dostęp do świeżej wody.
Charakterystyka
Wygląd
Z hełmogłowikiem białym łączy go piękny, czerwony pas piór przechodzący od karku przez czubek głowy po podstawę dzioba. Reszta ciała samca pokryta jest czarnymi piórami, samice są jednolicie oliwkowe, pozbawione „hełmu”. Obie płcie posiadają natomiast stosunkowo długi ogon. Rozmiarami ptak zbliżony jest do swego białego krewnego.
Ekologia
W okresie godowym samce nie skupiają się w grupy prezentujące samicom swoje walory, jak czynią to inne gorzyki. Zamiast tego każdy samiec dysponuje własnym terytorium. Lęgi odbywają się wraz z nadejściem pory deszczowej. W tym okresie ptak buduje gniazdo ulokowane na wysokości ok. 10 m. W gnieździe tym samica składa 2 jaja, a wysiaduje je przez ok. 20 dni. Nie ma pewności, czy budową gniazda i inkubacją jaj zajmuje się samiec i samica. Podejrzewa się jedynie, że należy to do zadań wyłącznie matki. Wiadomo natomiast, że lęgi odbywają się między sierpniem i grudniem, a szczyt rozrodczy przypada na okres między wrześniem i listopadem. Podobnie do hełmogłowika białego prowadzi dietę roślinną (głównie marzanowate), ale może też spożywać owady.
Szczegółowe dane i wymiary
Hełmogłowik biały (Antilophia bokermanni)
- Długość ciała: 14,5-15 cm
- Rozpiętość skrzydeł: ok. 22 cm
- Waga: ok. 20 g
Hełmogłowik czarny (Antilophia galeata)
- Długość ciała: 13,9-14,5 cm
- Rozpiętość skrzydeł: ok. 20 cm
- Waga: 18-26 g
Hełmogłowik biały i hełmogłowik czarny – ciekawostki
- Portugalska nazwa hełmogłowika białego brzmi Crosoldadinho do araripe, co oznacza tyle co „mały żołnierz z Araripe”. Ma ona związek z czerwonym grzebieniem przypominającym hełm.
- Hełmogłowik biały został sklasyfikowany jako gatunek zagrożony wyginięciem w stopniu krytycznym.
- Do roku 1998, kiedy odkryto hełmogłowika białego, hełmogłowik czarny był jedynym przedstawicielem rodzaju Antilophia.
Polecamy:
Biały hełmogłowik jest ładniejszy 🙂