InneOwadyZwierzęta

Chrząszcze – najliczniejsze owady na świecie

Skarabeusz – Poświętnik czczony (Scarabaeus sacer) – boski owad starożytnego Egiptu

Gatunek (i cały rodzaj) charakteryzuje się ciemnym, połyskującym lub matowym pancerzem, dużymi rozmiarami (0,5-3 cm długości), kończynami specjalnie przystosowanymi do tworzenia i toczenia gnojowych kul oraz promienistymi żuwaczkami.

Na rodzaj skarabeusz składa się ponad 30 gatunków chrząszczy, ale jednym z najbardziej popularnych jest poświętnik czczony. Żyje on na wydmach i bagnach basenu Morza Śródziemnego i, podobnie do innych skarabeuszy, jest typowym koprofagiem tworzącym kulki gnojowe, które następnie zjada lub umieszcza w nich jaja. Rytuały te powtarza wiele razy dziennie. W zachowaniach tych starożytni Egipcjanie dostrzegli analogię z bogiem porannego słońca – Cheprim. W związku z tym skarabeusza uznano za zwierzę święte.

W egipskich wierzeniach kulka gnojowa toczona przez poświętnika symbolizowała Ziemię, sam owad stał się natomiast symbolem Słońca. Każde z 6 odnóży składało się z 5 segmentów, dając liczbę 30, co stanowiło 30 dni każdego miesiąca (w rzeczywistości gatunek ten posiada po 4-5 segmentów zależnie od kończyny). Do czasów współczesnych odnaleziono mnóstwo amuletów z wizerunkiem skarabeusza; pierwsze wyroby tego typu datuje się na 2000 r. p.n.e. (okres tzw. Średniego Państwa), a ich popularność nie malała na przestrzeni kolejnych wieków. W okresie Nowego Państwa (1550-1077 r. p.n.e.) symbol tzw. skarabeusza sercowego umieszczano w grobach jako ochronę i pomoc dla zmarłego przechodzącego na Drugą Stronę.

Chrząszcze, tęgopokrywe (Coleoptera)
Skarabeusz – Poświętnik czczony (Scarabaeus sacer).

Najsilniejsze zwierzę świata

Zapewne każdemu z nas przychodzi na myśl płetwal błękitny czy słoń afrykański. Co jednak, gdybyśmy spróbowali siłę sprowadzić do wspólnego względnego mianownika? Zapewne każdy zna przypowieść, iż najsilniejsza jest mrówka, bo potrafi unieść 7 innych mrówek (w rzeczywistości niektóre gatunki mrówek potrafią unieść ciężar 50-krotnie przekraczający masę ich ciała). Czy jest jednak zwierzę od nich silniejsze?

Dość łatwo się domyślić, skoro takie pytanie zostało postawione w niniejszym artykule, iż odpowiedź jest twierdząca 🙂

Rohatyniec nosorożec, rohatyniec garbarz (Oryctes nasicornis) potrafi podnieść ciężar o wadze przekraczającej 380 razy jego własną. To tak jakby człowiek o wadze 80 kg uniósł na swoich barkach 30 ton.

Jednym z najsilniejszych chrząszczy jest rohatyniec herkules (Dynastes hercules) – potrafi unieść ciężar przekraczający 850 razy jego własną masę. To tak jakby człowiek o wadze 80 kg uniósł na swoich barkach 68 ton.

Najsilniejszy chrząszcz

Rohatyniec nie jest jednak najsilniejszym owadem, pierwsze miejsce na podium siłaczy zajmuje bowiem skarabeusz (Onthophagus taurus) – potrafi unieść ciężar przekraczający 1141 razy jego własną masę ciała. To tak jakby człowiek o wadze 80 kg uniósł na swoich barkach 91 ton! (to więcej niż waży lokomotywa – zazwyczaj 70-80 ton).

Chrząszcze, tęgopokrywe (Coleoptera)
Skarabeusz – Poświętnik czczony (Scarabaeus sacer).

Poprzednia strona 1 2 3 4 5Następna strona

Baza Dinozaurów

7 komentarzy

    1. Na czym opierasz swoją wiedzę o zasadach takiej pisowni? Czy aby nie dlatego, że w Wikipedii przyjęto taką notację zapisu, która zresztą budzi wątpliwości samych autorów encyklopedii i traktowana jest jako archaiczna?

      Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Botanicznej dla przykładu nie reguluje wprost sposobu zapisu naukowych nazw taksonów. Jednak w całym dokumencie wszelkiej rangi taksonów roślinnych zapisywane są kursywą.

      Z kolei International Code Of Zoological Nomenclature zaleca pisanie nazw naukowych rodzajów i gatunków wraz z jednostkami pomocniczymi (podrodzaj, podgatunek, forma itp.) odmiennym krojem czcionki od stosowanej w tekście, nazwy te zwykle zapisywane są kursywą, która nie powinna być stosowana przy zapisywaniu nazw taksonów wyższej rangi. Niemniej środowisko naukowe jest nieco podzielone w tej kwestii i nie należy traktować odmiennego sposobu zapisu w kategoriach błędu, jak Ty to podnosisz przy niektórych artykułach. Wiele uznanych autorytetów czyni to bowiem odmiennie. To kwestia przyjętej konwencji nie zaś istoty rzeczy.

      Z naszego punktu widzenia użycie kursywy wskazuje wyraźnie na nazwę naukową i jest łatwiejsze do wychwycenia przez czytelnika. Nie zawsze jest to konsekwentne, gdyż artykuły tworzone są przez kilku autorów i niektórzy używają nomenklatury podobnej do Wiki, inni zaś nie. Tworzenie jednak z tego przedmiotu dyskusji za każdym razem gdy taki element się pojawia uważamy za zupełnie bezprzedmiotowe dla całości artykułu.

  1. Jakoś ciężko mi uwierzyć w te siły. Z tego co widzę ten Herkules wagowo dochodzi do 115g. 850 swojej wagi daje prawie 100kg. Tyle to ja sam nie uniosę. ^^

    Jakieś potwierdzenie tych liczb?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button